www.stillevenschilders.nl informatie contactinformatie toon plaatjes van schilderijen toon namenlijst
1/10-2/10 Expo Jos v Riswick...

Galeries

Kijk ook op:

Aantal schilders: 191

Laatst vernieuwd op Woensdag 15 Feb 2023

vorige schilder volgende schilder




ALEX DE VREDE

https://www.lievehemel.nl

'Op het scherp van de (zaag)snede' uit:

Palet en Tekenstift, augustus 1991, geschreven door Koen Nieuwendijk.

Alex de Vrede is in 1944 in Maastricht geboren, bezocht daar de Stadsacademie om enige jaren later, het is inmiddels 1970, in Arnhem op de Academie voor Beeldende Kunsten de opleiding tot leraar MO-tekenen af te ronden. Tot de dag van vandaag verdeelt de Vrede zijn tijd tussen lesgeven en schilderen. Jarenlang schaafde hij binnen de beslotenheid van zijn atelier aan techniek en concept, met zo nu en dan een bescheiden tentoonstelling. Sinds het begin van de tachtiger jaren intensiveerde hij het schilderen, en mede onder invloed van het succes van de laatste jaren vullen zijn dagen zich meer en meer met het schilderen.


Alex de Vrede
Alex de Vrede

Dat het mensdom aan elkaar hangt van gewoonten is een uitspraak die weinig opzien zal baren. Dat soms uit het oog wordt verloren waarom een bepaalde gewoonte in zwang blijft is eveneens een weinig schokkende constatering. Dat deze eeuw vele gewoonten van hun voetstuk zijn getrokken, ook dat is alweer decennia lang gewoon. In dat laatste ambieëren kunstenaars graag voorop te lopen. En dus is het hele scala aan technische en conceptuele mogelijkheden uitentreuren binnenstebuiten en ondersteboven gekeerd, tot en met afschaffing van het schilderij, en vice versa.

Merkwaardig genoeg is er één aspect dat alle revoluties en evoluties kennelijk onopgemerkt heeft kunnen doorstaan: de onuitroeibare en verder practische gewoonte om schilderijen met rechte lijnen af te bakenen. Je kunt aanvoeren dat daar practische redenen voor zijn. Een lijst is recht en dient ter bescherming van het schilderij, dat dan ook maar beter recht van rand kan zijn. Een houvast om het op te hangen, en heel vroeger misschien om het paneel een beetje vlak en bij elkaar te houden: nog steeds de lijst als verklaring. Je zou kunnen aanvoeren dat de principes van de compositieleer het beste tot hun recht komen binnen een rondom recht afgekaderd vlak, maar dat is nog maar de vraag, want liggen van sommige schilderijen de verdwijnpunten immers niet ver buiten het geschilderde oppervlak? Zo zijn er nog wel meer aanvaardbare redenen te verzinnen.

Ik ben niet de enige die zich door de ongewone schilderijen van Alex de Vrede van zijn apropos liet afbrengen, en niet alleen trok de buitenwereld zijn wenkbrauwen vragend op, ook de Vrede zelf heeft zich jarenlang licht verbijsterd afgevraagd wat hem in hemelsnaam bezielde niet alleen naar het penseel, maar minstens even enthousiast naar de figuurzaag te grijpen. Want laat daar geen misverstand over bestaan: het is geen moment bij Alex de Vrede opgekomen zich als vernieuwer in de schilderkunst voor te doen, want waar hij zich nu naar hartelust aan overgeeft is het gevolg van een onweerstaanbare drang, waartegen hij zijn oorspronkelijke verzet maar heeft gestaakt. Nu zal daar niet vreemd aan zijn geweest dat het figuurzagen decennia lang de enige bezigheid was waarin het Nederlandse volk zijn creativiteit kon botvieren. Pas nadat splinterig triplex, nog net niet op de bon, en brekende zaagjes werden verdrongen door een scala aan materialen en een macht aan electrisch aangedreven apparatuur, en na het verstommen daarvan de schildersdoos -niet zomaar met plakjes waterverf, maar met heuse tubes- mocht inspelen op de onstuimig wassende schildersdrift, kon de vergetelheid zich ontfermen over deze eenvoudige bezigheid. En nog lijkt dat kennelijk te kort geleden.

Hoe in het oog springend dit specifieke kenmerk van de schilderijen van Alex de Vrede ook is, en hoe boeiend ook de overpeinzingen, de essentieële kwaliteit schuilt wel degelijk in vertrouwde zaken als compositie, spel van licht en in belangrijke mate in de thematiek achter de geschilderde voorwerpen. Bij nadere beschouwing blijken de opstellingen van lichtelijk ongewoon tot knap absurd gekarakteriseerd te kunnen worden. In een optisch perspectief van krap tien centimeter balanceert een ogenschijnlijk ratjetoe van voorwerpen in een wankel evenwicht, daarbij schaduwen werpend in een patroon, dat een zelfstandig leven lijkt te leiden in een geometrisch abstacte wereld. Het samenstellen van de opstelling is dan ook iets waar de Vrede veel tijd voor uittrekt.

De volgende fase is het maken van een tekening, om te onderzoeken of deze drie-dimensionale realiteit zich laat reduceren tot een twee-dimensionale illusie. Anders dan bij zijn vakbroeders gebruikelijk is heeft het daglicht, met zijn steeds veranderende intensiteit en richting, hier geen stem in het kapittel, en worden dientengevolge alle ramen zorgvuldig geblindeerd. Dat blijft zo tot het paneel af is.

Een goedgekeurde compositie wordt in fasen op een paneel van masoniet getekend, steeds zo dun mogelijk en zo nodig telkens bijna weggeschuurd. Het zagen kan nu beginnen. Daar schuilt iets zeer definitiefs in. Wie het echte gevoel voor dimensies heeft, weet dat een halve millimeter ernaast een onaanvaardbare balansverstoring kan veroorzaken, en wat er eenmaal van het paneel is afgezaagd, kan er nooit meer aan. Dat is wel wat anders dan een lijn binnen het vlak van een paneel, die met enige handigheid nog wel verplaatst kan worden.

Tenslotte vangt dan het monnikenwerk van het schilderen aan. De juiste dosering van het licht speelt hierbij een cruciale rol. Het rechte vlak duikt hier toch weer op, want niet alleen kent het uitgezaagde paneel een centrum en secundaire partijen, maar ook blijken de uiterste punten van het paneel alsnog een begrenzing te suggereren, aan de logica waarvan de schilder zich op geen enkele manier kan onttrekken. Hetgeen de volgende filosofisch aandoende vraagstelling oplevert: zou het mogelijk zijn een rechthoekig schilderij te maken, dat zijn eigenlijke begrenzing buiten het feitelijke paneel suggereert, zonder dat je kunt zeggen dat er iets mis is aan het schilderij zelf? Wie zei er dat alles al was uitgeprobeerd?

Bron: https://www.lievehemel.nl

adrianavanzoest_st.jpg
adverberk_st.jpg
Stilleven met Appels
albertgreving_st.jpg
alexdevrede_st.jpg
annadelange_st.jpg
annekevanbrussel_st.jpg
anneliesjonkhart_st.jpg
annemiekgroenhout_st.jpg
annyplagemanaalbers_st.jpg
antoniofuertes_st.jpg
arnoutvanalbada_st.jpg
benbodt_st.jpg
benhekert_st.jpg
benrikken_st.jpg
bensnijders_st.jpg
berrykuiper_st.jpg
bertvandermeer_st.jpg
bobvanblommestein_st.jpg
britaseifert_st.jpg
bryanrietman_st.jpg
herenius_st.jpg
danieldouglas_st.jpg
dirkbal_st.jpg
edmoleveld_st.jpg
eddybrams_st.jpg
edgardecruijer_st.jpg
eliotallsop_st.jpg
emilmatulewicz_st.jpg
epkocordel_st.jpg
ewaldsorbi_st.jpg
brandtsoen_st.jpg
chrisoverbeeke_st.jpg
ceesakkerman_st.jpg
corengeus_st.jpg
cornelislemair_st.jpg
dennismogelgaard_st.jpg
derkvandijken_st.jpg
ericdevree_st.jpg
erikvandebeek_st.jpg
erikzwaga_st.jpg
evertdijkstra_st.jpg
fransbrommer_st.jpg
fransklerkx_st.jpg
fredsmoolenaers_st.jpg
gerdrenshof_st.jpg
gerritvanlente_st.jpg
gerritwijngaarden_st.jpg
gerstallenberg_st.jpg
guydejaegher_st.jpg
gyulasomos_st.jpg
hannekedejager_st.jpg
hansbulder_st.jpg
hansdeuss_st.jpg
hansrobben_st.jpg
hansparlevliet_st.jpg
harmentulner_st.jpg
harrymeerveld_st.jpg
heleenhobelman_st.jpg
helmantel_st.jpg
henkrenting_st.jpg
henkvanderwal_st.jpg
henrytewildt_st.jpg
hermantulp_st.jpg
hilairebals_st.jpg
hubpollen_st.jpg
inekepijn_st.jpg
ingridsmuling_st.jpg
jaaproose_st.jpg
jaapsnijder_st.jpg
janbrinkgreve_st.jpg
janheijink_st.jpg
jannagtegaal_st.jpg
jannederlof_st.jpg
janschaeffer_st.jpg
jansijpestijn_st.jpg
janteunissen_st.jpg
janvanderkooi_st.jpg
janetkorpershoek_st.jpg
jefdiels_st.jpg
jeroenadvocaat_st.jpg
jeroenpaulussen_st.jpg
jogielen_st.jpg
jovandenbrand_st.jpg
johanscherft_st.jpg
johanneseerdmans_st.jpg
jokefrima_st.jpg
joopeikenaar_st.jpg
josaanraad_st.jpg
josrenders_st.jpg
josvandeven_st.jpg
riswick_st.jpg
judithneet_st.jpg
julienlanda_st.jpg
keesblom_st.jpg
kennegregoire_st.jpg
kittydillen_st.jpg
klaaswiedijk_st.jpg
leodillis_st.jpg
leopors_st.jpg
leovos_st.jpg
leonspierenburg_st.jpg
lievedejonghe_st.jpg
lionariefeijen_st.jpg
litavanengelenhoven_st.jpg
lizettebazuin_st.jpg
lorenakloosterboer_st.jpg
maanjansen_st.jpg
maartenboffe_st.jpg
maartenthart_st.jpg
marcelwijnen_st.jpg
marianvandersanden_st.jpg
mariavanderwijst_st.jpg
mariusvandokkum_st.jpg
marjansmit_st.jpg
marinabuis_st.jpg
marinaradius_st.jpg
marjoleinvandenberg_st.jpg
marjovanderburgt_st.jpg
marklijftogt_st.jpg
marliesheere_st.jpg
martijnweiffenbach_st.jpg
martinsijbesma_st.jpg
maxstokvis_st.jpg
nannadeklerk_st.jpg
nannyluysterburg_st.jpg
nickcilessen_st.jpg
nicoheiligers_st.jpg
noudadams_st.jpg
numaneser_st.jpg
overbeek_st.jpg
ernich_st.jpg
peerverrijt_st.jpg
pieterknorr_st.jpg
pietgutter_st.jpg
pietsebens_st.jpg
pieterwagemans_st.jpg
pitavreugdenhil_st.jpg
reinoutk_st.jpg
reinpol_st.jpg
renejansen_st.jpg
renesmoorenburg_st.jpg
renetweehuysen_st.jpg
riekjeijsman_st.jpg
robdereus_st.jpg
robmohlmann_st.jpg
roelofsmelt_st.jpg
roling_st.jpg
peterdillen_st.jpg
peternuijten_st.jpg
petervandenborne_st.jpg
peterveltman_st.jpg
qiangliliang_st.jpg
renzekoenes_st.jpg
riadehenau_st.jpg
rietabcouwer_st.jpg
romanreisinger_st.jpg
ronaldraaijmakers_st.jpg
rudybeckers_st.jpg
ruthvanroyen_st.jpg
ruudverkerk_st.jpg
saskiagriepink_st.jpg
sietsejonker_st.jpg
simeonnijenhuis_st.jpg
steefbongers_st.jpg
susanseunke_st.jpg
sparnaay_st.jpg
teddekeijzer_st.jpg
tejohendriks_st.jpg
thomboekhoven_st.jpg
tinykruijmer_st.jpg
tjerkreijinga_st.jpg
tobiasdehaan_st.jpg
tonvanmeerendonk_st.jpg
vegt_st.jpg
verkaaik_st.jpg
victormuller_st.jpg
volkertolij_st.jpg
walterbrems_st.jpg
walterelst_st.jpg
walterleclair_st.jpg
wilfriedvandenboorn_st.jpg
wberkers_st.jpg
wijnandwarendorf_st.jpg
wilbertvernooij_st.jpg
willeggen_st.jpg
willemdebont_st.jpg
willemmook_st.jpg
wilmavandervliet_st.jpg
wimbals_st.jpg
wimdegoede_st.jpg
ytosinga_st.jpg