WALTER BREMS

https://www.walterbrems.be

Walter Brems

Het thema van mijn werk was lange tijd Vervreemding. Sinds het populair gebruik van elektronische communicatiemogelijkheden (pc/gsm) moeten we vaststellen dat de sfeer van vervreemding voor een stuk vervaagt maar een groot deel van mijn werk blijft dit beklijvend gevoel meedragen!

Wat ik wou en wil uitbeelden, is het wrange gevoel van onbehagen dat onze samenleving niet de ideale plaats is om in te leven, het gevoel alleen te staan, het gebrek aan contact en vooral de gelatenheid waarmee we dit alles ondergaan. Daarom plaats ik mijn figuren als melancholische wassen etalagepoppen, eenzaam, in een koele atmosfeer, haast kleurloos, emotieloos als het ware aan de rand van het beeld.

De compositie wijkt hierdoor sterk af van wat normaal en klassiek voorgeschreven wordt maar dit is doelbewust en versterkt het gevoel van leegte. Ik plaats net zoals in onze maatschappij, de mens in vakjes. De eigen ruimte is afgebakend. De vrijheidsbeperking wordt gesymboliseerd door het veelvuldig gebruik van pijlen, lijnen, markeringen en recent ook door het opsplitsen in verschillende, los van elkaar gemonteerde panelen.

De lijnen als symbool van vrijheidsbeperking zijn eigenlijk ontstaan na het lezen van een boek over Yves Klein, een Franse kunstenaar die nooit een lijn wou schilderen omdat volgens hem de lijn de tralie is van de psychologische gevangenis.

In recentere werken zijn het licht erotische uitbeeldingen van jonge vrouwen, slechts gehuld in lingerie of nachtgewaad, die vragen oproepen over verdrongen of gekoesterde verlangens... . Ook hier plaats ik de vrouw eenzaam, teder, kwetsbaar, met een melancholische of meer uitdagende blik, om de toeschouwer er toe te bewegen zich vragen te stellen over gevoelens en hoe wij er in onze samenleving mee omgaan ... De titels onderstrepen de suggestie van twijfels omtrent getoonde verlangens

van een onschuld die ik ontken

de afgemeten passie

afgebakend verlangen

de leugen van het verlangen

het koele verleiden

in my solitude

de pijn van tederheid

enz ... Mijn werken zijn niet vrijblijvend, zoveel is duidelijk. Door een eigen symboliek te hanteren, heb ik een herkenbare én exclusieve stijl opgebouwd.

TOEGEPASTE TECHNIEK

Ik gebruik vooral de realistische fijnschildertechniek -verwant aan die van onze Vlaamse Primitieven- met soms brutale, abstracte achtergronden. Hierdoor wordt een link gelegd tussen de klassieke verworvenheden van onze schilderkunst en de meer -door een paar kunstgoeroes opgelegde- hedendaagse kunststromingen. Ik werk naar foto's, zelf opgenomen in mijn atelier, met de belichting die ik ook zou ervaren indien ik direct naar levend model zou schilderen.

Olieverf

Op doek, met een natuurlijk en zuurvrije lijm gekleefd op paneel, bewerkt met een caseïne- of gesso grondlaag. Hierop wordt geschilderd, op een ambachtelijke wijze met marterharen penselen, zonder gebruik te maken van projecties en/of fotografische technieken noch air-brush en afgesloten met mat of satin vernis.

Collage

Fragmenten van eigen grafiek (litho, ets/aquatint, CG prints en eventueel zeefdruk) met en op een met gouache en aquarel bewerkt papier gekleefd. Soms worden fragmenten van oude gravuren

Walter Brems

Bron: Beeldentuin Giardino