WILBERT VERNOOIJ

https://www.wilbertvernooij.nl

Geboren 15 oktober 1951 in Utrecht. Academie voor beeldende kunsten, Arnhem. Hier kreeg hij les van o.a. Jurjen de Haan, een van de 'Nieuwe Realisten', waardoor Wilbert Vernooij's interesse in het realisme nog groter werd en Ferenc Gogos, die hem motiveerde om zich te verdiepen in de schildertechnieken.

Wilbert Vernooij

Na jaren als allround reclametekenaar en ontwerper op verschillende studio's in het land gewerkt te hebben, vestigt hij zich in 1982 als zelfstandig illustrator en schilder in Wamel.

In zijn atelier aan de Kloosterstraat heeft hij de rust en concentratie gevonden om met uiterste precisie zijn ideeën uit te werken tot meestal extreem gedetailleerde realistische schilderijen In zijn stillevens, zit naast de natuurlijk erg belangrijke vanzelfsprekendheden als compositie, kleur, vorm, abstractie, licht, etc. en schildertechnische vaardigheden, ook vaak een verrassend verhaal c.q. thema, waarvoor dan ook specifieke voorwerpen zijn afgebeeld.

Deze voorwerpen zijn speciaal voor het idee in de afgelopen jaren verzameld en bewaard.

Het gaat dus niet alleen meer om het afbeelden van de verschillende stillevenattributen volgens de traditionele waarden, maar maakt juist het toegevoegde thema en symboliek zijn schilderijen zo bijzonder.

Zo goed als dagelijks is Wilbert Vernooij in zijn atelier een thema of idee aan het uitdiepen in een bijna tastbaar realistische weergave van structuren. Een schilderij wordt na voorschetsen uitvoerig met potloodlijnen opgezet. Deze tekening wordt met een grove toets (ruwe kwaststreken) en eenvoudig coloriet ingeschilderd. Daarna wordt het schilderij in diverse lagen tot in de fijnste details uitgewerkt. Zijn grote kennis van de oude schilder-, restauratie- en decoratietechnieken, voegt een extra dimensie toe aan zijn techniek, die hij de afgelopen jaren heeft geperfectioneerd. Soms is er een verrassende broosheid of transparantie, soms een volle tastbare kwaliteit. Juist bij dit soort schijnbaar eenvoudige structuren wordt het uiterste van de schilder gevraagd. Hij vindt het prachtig om te ontdekken, hoeveel mogelijkheden er zijn om met een ogenschijnlijk "samenraapsel" van elementen, terwijl het lijkt dat getracht wordt de werkelijkheid weer te geven, de aanschouwer te verrassen, te boeien of te ontroeren.

Bron: Wilbert Vernooij